<<Ήταν και μια δικιά μου ανάγκη αυτό το “πέταγμα”, αυτό το κομμάτι δηλαδή της τελετουργίας της ζωής, το τι σημαίνει να αφήνω τα βάρη πίσω μου, για να πάω σε κάτι πιο ψηλά, σε κάτι που έχει τα χαρακτηριστικά του ουρανού.>> δηλώνει ο Άρης Μπινιάρης για το πως σχετίζονται οι <<Όρνιθες>> με τον ίδιο προσωπικά (News 24/7, Συνέντευξη: Γεωργία Οικονόμου).

Όλοι έχουμε ανάγκη από μια <<ανάσα>> ελευθερίας και αλλαγής, έξω από τα ορίσματα θεών και ανθρώπων. Από την ίδια ανάγκη διακατέχονται και ο Πισθέταιρος με τον Ευελπίδη, οι οποίοι σε μια προσπάθεια να γλιτώσουν από την διαφθορά και την παρακμή των ανθρώπινων κοινωνιών, αναζητούν έναν νέο καλύτερο τόπο διαβίωσης. Η επαφή τους με τα πουλιά, θα αποτελέσει την κινητήριο δύναμη για την ίδρυση μιας νέας πόλης στον ενδιάμεσο χώρο – μεταξύ κοινωνίας θεών και κοινωνίας ανθρώπων. Ενώ το χτίσιμο της πόλης βρίσκεται σε εξέλιξη, αρχίζει η παρέλαση τσαρλατάνων και καιροσκόπων από τον κόσμο των ανθρώπων, οι οποίοι προσπαθούν να αποκομίσουν οφέλη από την ίδρυση της. Παράλληλα, απεσταλμένοι των θεών του Ολύμπου αγανακτισμένοι από το γεγονός ότι η νέα πόλη εμποδίζει τους καπνούς από τις θυσίες των ανθρώπων αρχικά απειλούν και στην συνέχεια προσπαθούν να συνθηκολογήσουν με τα πουλιά προκειμένου να υπάρξει ελεύθερη διακίνηση της τσίκνας. Η παράσταση τελειώνει με τα πουλιά να ανακτούν την θεϊκή τους υπόσταση και τον Πισθέταιρο με τον Ευελπίδη να αγναντεύουν τον ουρανό, ήρεμοι πλέον ότι βρήκαν το σπίτι τους.

Οι διαχρονικές <<Όρνιθες>> τωνΈλενας Τριανταφυλλοπούλου και Άρη Μπινιάρη εστιάζουν στο ουμανιστικό και το συλλογικό στοιχείο της κωμωδίας του Αριστοφάνη υπενθυμίζοντας μας πόσο δυνατοί μπορούμε να γίνουμε όταν είμαστε ενωμένοι. Αυτό το στοιχείο αναδεικνύεται τόσο μέσα από την τροπή που έχουν δώσει στο έργο του Αριστοφάνη με την διασκευή τους οι προαναφερόμενοι (παράλειψη του γάμου του Πισθέταιρου με την Βασιλεία) όσο και μέσα από την σκηνοθεσία του Άρη Μπινιάρη. Είναι αξιοθαύμαστο επίσης το γεγονός ότι έχουν διατηρήσει σε μεγάλο βαθμό το κωμικό στοιχείο, ενώ ταυτόχρονα έχουν φροντίσει να επικαιροποιήσουν το χιούμορ του κειμένου που δεν αγγίζει το σημερινό θεατή.

Το σύνολο των ηθοποιών με τους Γιώργο Χρυσοστόμου και Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο στους ρόλους του Ευελπίδη και του Πισθέταιρου αντίστοιχα, συντονίζονται άψογα με το όραμα του σκηνοθέτη δημιουργώντας ολοκληρωμένους χαρακτήρες. Ο Γιώργος Χρυσοστόμου προσδίδει στον Ευελπίδη την αθωότητα και τον ενθουσιασμό του μικρού παιδιού, αλλά και τις έντονες συναισθηματικές διακυμάνσεις του απογοητευμένου ανθρώπου. Αποκορύφωμα της ερμηνείας του είναι το απελπισμένο ξέσπασμα του κατά της αλαζονείας της Ίριδας, σε μια προσπάθεια του να απελευθερωθεί από την εξουσία των θεών του Ολύμπου, ξεπερνώντας την θνητή του φύση. Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος δημιουργεί ένα Πισθέταιρο κωμικά υστερικό, φοβικό, εύστροφο και αγαθό ταυτοχρόνως. Έναν ήρωα εκ διαμέτρου αντίθετο από τον πονηρό, πληθωρικό και δαιμόνιο Αριστοφανικό Πισθέταιρο, μια προσέγγιση που αναδεικνύει την διεκδίκηση της συλλογικής ελευθερίας. Ζωτικής σημασίας για το αποτέλεσμα βέβαια είναι και η πολύ καλή χημεία που έχουν μεταξύ τους. Η Κωνσταντίνα Τάκαλου είναι εξαιρετική τόσο ως αυθάδης και εξουσιομανής Ίριδα όσο και ως υστερική και χειμαρρώδης ποιήτρια. Ο Στέλιος Ιακωβίδης μας συστήνει μια πρωτότυπη εκδοχή του αντιεξουσίαστη Προμηθέα που μέσα από την απλότητα και την πραότητα της καθηλώνει τον θεατή και τον μυεί στην ουσία του κειμένου. Ο προαναφερόμενος είναι επίσης εξαιρετικός στον ρόλο του χρησμολόγου. Οι Ερρίκος Μηλιάρης ως επιδειξιομανής και αλαζόνας Μέτωνας και ως γκροτέσκος και απολίτιστος Ηρακλής, ο Κώστας Κορωναίος ως ενθουσιώδεις Έποπας (πρώην Τηρέας), ο Μάριος Παναγιώτου ως διεφθαρμένος επίτροπος και ως συγκαταβατικός Ποσειδώνας και ο Θανάσης Ισιδώρου ως μανιακός και <<ρομποτικός>> συκοφάντης πλαισιώνουν άριστα τους δύο πρωταγωνιστές. Ο χορός (Μιχάλης Βαλάσογλου, Θανάσης Ισιδώρου, Τάσος Κορκός, Σοφία Κουλέρα, Αυγουστίνος Κούμουλος, Μαρία Κυρώζη, Κυριάκος Σαλής, Αλεξία Σαπρανίδου, Ειρήνη Τσέλλου) άψογος κινησιολογικά και ερμηνευτικά διαμορφώνει μια ατμόσφαιρα αρχαίας τελετουργίας και πρωτόγονου θεάματος, μια υπενθύμιση στον άνθρωπο ότι ή φύση μπορεί από στιγμή σε στιγμή να ξαναπάρει τα σκήπτρα της εξουσίας, αμφισβητώντας την παντοδυναμία του.

Το λιτό και προσεκτικά διαμορφωμένο σκηνικό καθώς και τα όμορφα κοστούμια σε γήινους τόνους (Πάρις Μέξης) ενισχύουν την φυσιολατρική προσέγγιση του Άρη Μπινιάρη, ενώ η ευρεία μουσική γκάμα (Αλέξανδρος Δράκος Κτιστάκης) ικανοποιεί το μυσταγωγικό αλλά και το εσωστρεφές στοιχείο της παράστασης. Σημαντικό ρόλο παίζει επιπλέον η εύστοχη και γεμάτη συμβολισμούς κινησιολογία του Αλέξανδρου Βαρδαξόγλου.

Στην δική του ανάγνωση ο Άρης Μπινιάρης θέλησε να τονίσει την έννοια του σμήνους, δηλαδή της ομάδας αλλά εκτός αυτού έρχεται να μας συστήσει σε μια ρηξικέλευθη οικολογική οπτική των <<Ορνίθων>>. Παράλληλα, καταφέρνει να ισορροπήσει με μεγάλη μαεστρία το κωμικό με το δραματικό στοιχείο, επιμένοντας στην τρυφερότητα των δύο κεντρικών ρόλων αλλά και στο μυστηριακό χαρακτήτα της κωμωδίας του Αριστοφάνη.

Συμπερασματικά, η εύστοχη διασκευή και σκηνοθεσία σε συνδυασμό με τις εξαιρετικές ερμηνείες των συντελεστών συντελούν στην διαμόρφωση ενός άρτιου αποτελέσματος και μιας πολύ ενδιαφέρουσας πρότασης πάνω στο κείμενο του Αριστοφάνη.

Συντελεστές

---

• Μετάφραση: Τάσος Ρούσσος
• Σκηνοθεσία: Άρης Μπινιάρης
• Δραματουργική επεξεργασία – Διασκευή: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου-Άρης Μπινιάρης
• Σκηνικά – Κοστούμια: Πάρις Μέξης
• Μουσική σύνθεση: Αλέξανδρος Δράκος Κτιστάκης
• Σχεδιασμός ήχου: Νικόλας Καζάζης
• Κινησιολογία: Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου
• Σχεδιασμός φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας
• Μάσκες Χορού: Δήμητρα Καίσαρη
• Α βοηθός σκηνοθέτη: Νεφέλη Παπαναστασοπούλου
• Β βοηθός σκηνοθέτη: Βαγγέλης Πρασσάς
• Βοηθός σκηνογράφου – ενδυματολόγου: Αλέγια Παπαγεωργίου
• Επικοινωνία & Γραφείο Τύπου: Μαρία Τσολάκη
• Διαφήμιση – social media: Renegade Media
• Παραγωγή: Τεχνηχώρος Θεατρικές Παραγωγές
• Φωτογραφίες promo: Μαρίζα Καψαμπέλη
• 3D graphics: Εριφύλη Δουκέλη
• Video promo: Θωμάς Παλυβός
• ~ Σε συμπαραγωγή με το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου ~

Παίζουν: Πισθέταιρος: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Ευελπίδης: Γιώργος Χρυσοστόμου, Έποπας: Κώστας Κορωναίος, Χρησμολόγος – Προμηθέας: Στέλιος Ιακωβίδης, Ποιήτρια- Ίρις: Κωνσταντίνα Τάκαλου, Μέτων- Ηρακλής: Ερρίκος Μηλιάρης, Επίτροπος – Ποσειδώνας: Μάριος Παναγιώτου, Συκοφάντης: Θανάσης Ισιδώρου, Χορός: Μιχάλης Βαλάσογλου, Θανάσης Ισιδώρου, Τάσος Κορκός, Σοφία Κουλέρα, Αυγουστίνος Κούμουλος, Μαρία Κυρώζη, Κυριάκος Σαλής, Αλεξία Σαπρανίδου, Ειρήνη Τσέλλου