«Υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι που έχει να κάνει με τη βία, την κακοποίηση, την καταπίεση και όλα τα κοινωνικά στερεότυπα, τη βιωμένη πατριαρχία. Υπάρχουν τέτοια σημεία. Δεν είναι, όμως, το επίκεντρο της παράστασης. Το επίκεντρο είναι το γυναικείο σώμα και οι φάσεις του, διότι είναι ένα σώμα που μεταβάλλεται διαρκώς. Έχει στάδια, τρομερά μυστήρια και δώρα. Όμως ταυτόχρονα, κάθε δώρο έχει ένα τίμημα. Οπότε ναι, έχει να κάνει και με την καταπίεση που έχει βιώσει το γυναικείο σώμα.» δηλώνει η Νεφέλη Μαϊστράλη, μια εκ των συγγραφέων του έργου, για την παράσταση «Στο σώμα της» (itsestella.com, Συνέντευξη: Ντιάννα Βασιλείου).

Ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ εμπειριών, μελωδιών, αγωνιών, πόνου και αγάπης για το γυναικείο σώμα ανοίγει, προσκαλώντας μας να περιηγηθούμε στα μονοπάτια της πολύπαθης γυναικείας ψυχής. Σε αυτό το ταξίδι βλέπουμε το γυναικείο σώμα να μεταμορφώνεται καθώς περνάει από τα στάδια της εφηβείας, της ενηλικίωσης, της εγκυμοσύνης, της εμμηνόπαυσης και των γηρατειών. Ένας ύμνος στη γυναικεία φύση που μας προτρέπει να λικνιστούμε στους ρυθμούς μιας εξαιρετικά σύνθετης performance.

Το πολυπρισματικό «Στο σώμα της» των Ελένης Ευθυμίου, Σοφίας Ευτυχιάδου και Νεφέλης Μαϊστράλη, χρησιμοποιώντας ένα μεστό και δεμένο συνονθύλευμα ποιημάτων, προσωπικών εξομολογήσεων, τραγουδιών και χιούμορ, θέτει στο επίκεντρο ζητήματα όπως ο αποκεφαλισμός της γυναικείας αξιοπρέπειας και ψυχής από την πατριαρχική λόγχη, η γυναικεία σεξουαλική απόλαυση, η φυλομετάβαση, ο καρκίνος, η επιβεβλημένη ενοχή για τις φυσικές σωματικές ανάγκες και η πολλαπλότητα των ρόλων στους οποίους καλείται να ανταπεξέλθει η γυναίκα του σήμερα. Ένα έργο το οποίο μας προσγειώνει από το ονειρικό στοιχείο των ωραίων λόγων στην ωμότητα της σκληρής καθημερινότητας, γεγονός που το καθιστά πανανθρώπινο.

Η Αλίκη Αλεξανδράκη, η Φένια Αποστόλου, η Ξένια Γκιουλεμέ, η Αγγελική Δεληθανάση, η Ίντρα Κέιν, η Μαρία Κεχαγιόγλου, η Ιωάννα Μαυρέα, η Κατερίνα Παπανδρέου, η Χάρις Σερδάρη, η Νάνσυ Σιδέρη, η Μαρία Σκουλά και η Κωνσταντίνα Τάκαλου, διαμορφώνουν έναν εκρηκτικό χορό γυναικών, διαφορετικών ηλικιών και βιωμάτων, φέρνοντας επί σκηνής την ενότητα και την αλληλεγγύη μιας κοινότητας, κάθε μέλος της οποίας κατακλύζεται από διαφορετικά συναισθήματα τα οποία συνυπάρχουν σε μια ενιαία έκφραση σώματος και νου. Η Αλίκη Αλεξανδράκη, μέσα στο λευκό νυχτικό της και αξιοποιώντας έναν ιδιαίτερα τρυφερό τόνο κλείνει την παράσταση, καθηλώνοντας το κοινό με μια αποστομωτική απλότητα και αθωότητα και εντείνοντας τα επίπεδα της συναισθηματικής φόρτισης. Η Φένια Αποστόλου αφηγούμενη με λεπτότητα μια ιστορία φυλομετάβασης, αποδίδει πλήρως την αγωνία της συνάντησης με το πραγματικό της σώμα – αυτό στο οποίο αισθάνεται ότι ανήκει. Η Μαρία Κεχαγιόγλου έχοντας την υποκριτική ευελιξία και εμπειρία, δημιουργεί μια στιβαρή σκηνική παρουσία που φτάνει στο απόγειο της κατά την διάρκεια της αφήγησης των ιστοριών με την ενδοοικογενειακή βία. Η Ιωάννα Μαυρέα με έντονη κωμική διάθεση και μια υφέρπουσα απελπισία, μας παραδίδει μια από τις πιο ωραίες στιγμές της παράστασης όσον αφορά τον μονόλογό της «SΚIN CARE, ΠΙΟ ΑΔΥΝΑΤΗ, ΠΙΟ ΝΕΑ, ΠΙΟ ΑΛΛΗ». Η Κατερίνα Παπανδρέου διακρίνεται για την ευγένεια με την οποία αντιμετωπίζει τον μονόλογο για την μαστεκτομή, αλλά και την λεπτεπίλεπτη αρχικά και στη συνέχεια αγωνιώδη κινησιολογία «στα τακουνάκια». Η Χάρις Σερδάρη ξεχωρίζει για την ένταση και την αγανάκτηση που δίνει στο κομμάτι του body shaming. Η Μαρία Σκουλά, χρησιμοποιώντας αυξομειώσεις στον τόνο της φωνής της, μεταχειρίζεται με χειρουργική ακρίβεια τον μονόλογο για την εμμηνόπαυση, αναδεικνύοντας το άγχος των γυναικών καθώς βλέπουν τα σώματα τους να στερεύουν και να γερνάνε. Η Κωνσταντίνα Τάκαλου μας προσφέρει μια αφοπλιστική ερμηνεία όσον αφορά τον μονόλογο για την βάναυση στέρηση του δικαιώματος της απόλαυσης της ηδονής κατά την διάρκεια της ερωτικής πράξης. Μια από τις πιο δυνατές, αληθινές και πλήρεις γυναικείες ερμηνείες που έχω δει στο θέατρο μέχρι σήμερα. Η Ξένια Γκιουλεμέ, η Αγγελική Δεληθανάση, η Ίντρα Κέιν και η Νάνσυ Σιδέρη μας χαρίζουν επίσης εξαιρετικές ερμηνείες.

Η Ελένη Ευθυμίου τοποθετώντας τον 12μελή πολυφωνικό χορό μέσα στο αμφίσημο, εύστοχο σκηνικό της Ευαγγελίας Κιρκινέ, δημιουργεί μια παράσταση επαναστατική, ανένταχτη και εξαιρετικά διεισδυτική στη γυναικεία ψυχολογία. Με την εφευρετική σκηνοθετική της ματιά δημιουργεί ένα παλλόμενο, γλαφυρό και έντονα συγκινησιακό θέαμα, που διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι το τελευταίο λεπτό.

Οι άρτιες ερμηνείες με αποκορύφωμα την ερμηνεία της Κωνσταντίνας Τάκαλου στον μονόλογο για τη βάναυση στέρηση του δικαιώματος στην απόλαυση της ηδονής, σε συνδυασμό με τη ρηξικέλευθη σκηνοθεσία και το διεισδυτικό κείμενο, δημιουργούν μια παράσταση που μας αφορά όλους.

Πηγή φωτογραφιών: n-t.gr

Πληροφορίες παράστασης: Τελευταίες παραστάσεις για το έργο «Στο Σώμα Της» των Σοφίας Ευτυχιάδου, Νεφέλης Μαϊστράλη και Ελένης Ευθυμίου