Εκτός Ύλης Reloaded | Κριτική Θεάτρου

2–4 λεπτά

Βαθμολογία: 4 από 5.

«Και όχι μόνο! Μιλά για τις ευθύνες που έχουμε και άμεσα αλλά και έμμεσα. Και για τα δικά μας λάθη. Ας μην ξεχνάμε ότι οι πολιτικοί εκλέγονται από μας. Είναι κυρίως δική μας ευθύνη το ποιους εκλέγουμε. Μιλά επίσης για την ανοχή μας απέναντι στις ανομίες. Οι πελατειακές σχέσεις που δημιουργούνται. Όλα αυτά και πολλά αλλά!» απαντάει ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης στο αν το «Εκτός Ύλης Reloaded» μας φέρνει αντιμέτωπους με τις συνειδήσεις και τις ευθύνες μας ως πολίτες (athinorama.gr, Συνέντευξη: Χρύσα Πασιαλούδη).

Ένας βουλευτής, έχοντας μια πολύχρονη θητεία σε διάφορα ελληνικά υπουργεία στην πλάτη του, αποφασίζει να εγκαταλείψει τη θέση του, αναλογιζόμενος τις αποτυχίες του τόσο ως πολιτικός όσο και ως άνθρωπος. Στο πλαίσιο αυτό, ετοιμάζεται να εκφωνήσει τον τελευταίο λόγο του στη Βουλή, τη νύχτα της ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση. Μια απολογία ενώπιον του λαού, μια συγγνώμη στην οικογένειά του για την αμέλεια που έδειξε ως σύζυγος και ως γονιός, μια ομιλία για την ατομική ευθύνη και την απογοήτευση ενός ανθρώπου από τους θεσμούς και το κράτος που νόμιζε ότι υπηρετούσε.

Το επιβλητικό «Εκτός Ύλης reloaded» του Κώστα Λεϊμονή, χρησιμοποιώντας ένα κράμα ρεαλιστικού πολιτικού λόγου και καθημερινής ομιλίας και συνοψίζοντας σε 70 λεπτά την ελληνική επικαιρότητα των τελευταίων χρόνων, μας καθηλώνει, παραδίδοντάς μας στα χέρια μιας εσωτερικής επικριτικής δικαιοσύνης. Πρόκειται για ένα συναισθηματικά φορτισμένο κείμενο που εξετάζει την απληστία, τα όνειρα ενός μικρού παιδιού που μετατράπηκαν σε τσαλακωμένα χαρτιά καταχωνιασμένα στα παλιά συρτάρια ενός ενήλικα, τη συγκάλυψη πολιτικών σκανδάλων και την ελπίδα ότι οι νέοι άνθρωποι θα καταφέρουν να αναστήσουν ένα άκαμπτο και ηθικά διαβρωμένο κράτος.

© Έλλη Πουπουλίδου / Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης δίνει μια χειμαρρώδη ερμηνεία, δίνοντας έμφαση στην εκφορά του λόγου και διαχωρίζοντας, κατ’ αυτόν τον τρόπο τον πολιτικό από τον άνθρωπο με μεγάλη ακρίβεια.

Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης δίνει μια χειμαρρώδη ερμηνεία, δίνοντας έμφαση στην εκφορά του λόγου και διαχωρίζοντας, κατ’ αυτόν τον τρόπο τον πολιτικό από τον άνθρωπο με μεγάλη ακρίβεια. Με λίγα λόγια, η ερμηνεία του μας προσφέρει μια λεπτομερή εικόνα ενός ανθρώπου που βίωσε την προσωπική του συντριβή και είναι έτοιμος να αποδεχτεί τα λάθη του, αλλά και να προειδοποιήσει τους νεότερους για τους χαλεπούς καιρούς που έρχονται. Ο Κωνσταντίνος Μουταφτσής, η Κωνσταντίνα Λάλου και ο Θανάσης Καφενταράκης πλαισιώνουν εξαιρετικά τον κεντρικό χαρακτήρα.

Η Κωνσταντίνα Νικολαΐδη, τοποθετώντας τους ηθοποιούς στο λιτό αλλά ευέλικτο σκηνικό της Μαρίας Φιλίππου και αξιοποιώντας εύστοχα τους φωτισμούς της σκηνής, κατορθώνει να αποδώσει άρτια και με σαφήνεια τόσο τις προσωπικές όσο και τις επαγγελματικές αποτυχίες του ήρωα. Επιπλέον, λαμβάνοντας υπόψη τον λογοκεντρικό χαρακτήρα του κειμένου, εστιάζει σε στη σοβαρότητα με την οποία τίθενται τα φλέγοντα ζητήματα της επικαιρότητας, οικοδομώντας ένα έντονο κλίμα προβληματισμού και αναρώτησης όσον αφορά το μερίδιο ευθύνης που φέρει ο καθένας μας ως απλός πολίτης.

© Έλλη Πουπουλίδου / Με λίγα λόγια, η ερμηνεία του μας προσφέρει μια λεπτομερή εικόνα ενός ανθρώπου που βίωσε την προσωπική του συντριβή και είναι έτοιμος να αποδεχτεί τα λάθη του, αλλά και να προειδοποιήσει τους νεότερους για τους χαλεπούς καιρούς που έρχονται.

Πηγή φωτογραφιών: athinorama.gr