Πιστοί στη μερακλίδικη και αρχοντική υπόσταση του Στράτου Διονυσίου, ο Κωνσταντίνος Σαμαράς και ο Βασίλης Μαυρογεωργίου συνυπογράφουν μια άρτια καλλιτεχνικά μουσικοθεατρική μεταφορά της πολυτάραχης ζωής του. Κατορθώνοντας να αγγίξει τις πολλές διαφορετικές πτυχές του Διονυσίου – από το νεαρό, στιγματισμένο παιδί μέχρι τον μεγάλο πότη, καπνιστή και γλετζέ, τον τρυφερό σύζυγο και τον φλογερό εραστή – μα πάνω απ’ όλα τον άνθρωπο, η πένα του Κωνσταντίνου Σαμαρά δημιουργεί μια πλούσια σε περιεχόμενο γλαφυρή βιογραφία, όπου το παρόν βαδίζει στον μοιραίο δρόμο του παρελθόντος. Το κείμενο του προαναφερθέντος, όμως δεν μένει μόνο εκεί, αλλά φέρνει στο προσκήνιο και την κουλτούρα μιας μεταπολεμικής γενιάς που μεγάλωσε βουτηγμένη σε μια εποχή που το συναίσθημα προσφερόταν φειδωλά. Τον δομημένο λόγο, έρχεται να συμπληρώσει η ευέλικτη πίστα που στήνεται επί σκηνής (Γιώργος Γαβαλάς – Μιχάλης Σαπλαούρας), η οποία αφήνει ταυτόχρονα και ένα έμμεσο σχόλιο για τη σχεδόν ολοκληρωτική αφοσίωση του Διονυσίου στο τραγούδι. Μια φιγούρα που εξέπεμπε μια πηγαία λάμψη, όντας ταυτόχρονα το συνώνυμο του καημού. Μια μεγάλη λαϊκή φωνή που θα φωλιάζει για πάντα στην συνείδηση αλλά κυρίως, στη ψυχή των Ελλήνων.

Έχοντας εντρυφήσει στην αποφασιστική περπατησιά του, στο διαπεραστικό βλέμμα του και στη γοητευτική απλότητα και ειλικρίνεια της ομιλίας του, ο Γιάννης Τσορτέκης «κεντάει» υποκριτικά ως Στράτος Διονυσίου, σε μια ερμηνεία σπάνιας αυθεντικότητας. Η Μαρία Κεχαγιόγλου, ενώ ξεκινάει την παράσταση σαστισμένη, στο δεύτερο μισό της παράστασης φαίνεται ότι βρίσκει τα πατήματά της, αποδίδοντας τόσο την αξιοπρέπεια όσο και την τρυφερότητα μιας άλλης «Πηνελόπης», που περιμένει υπομονετικά την επιστροφή του ανθρώπου που αγάπησε και ακόμα αγαπά. Ο Γιάννης Νταλιάνης εισχωρώντας με ευλάβεια στην ταλαιπωρημένη σιλουέτα του πατέρα του Στράτου, σκιαγραφεί με το μολύβι της σκηνικής αλήθειας έναν άνθρωπο ακέραιο αλλά και τρομερά πληγωμένο από τον εθνικό αλληλοσπαραγμό της χώρας για την απελευθέρωση της οποίας πολέμησε στα βουνά. Η Μπέσυ Μάλφα, συγκινητικά διαυγής, κοσμεί τόσο με τη φωνή της όσο και με τη σύντομη αλλά επιβλητική ερμηνεία της την παράσταση. Με αφοπλιστική φυσικότητα, ο Μιχάλης Αλικάκος δίνει σάρκα και οστά στη μορφή του πολύτιμου φίλου και συνεργάτη του Στράτου. Μπαίνοντας στο ευγενικό παρουσιαστικό του Μάκη Μάτσα και διαμορφώνοντας κατάλληλα το ηχόχρωμα της φωνής του, ο Δημήτρης Μαχαίρας εισέρχεται με επιτυχία στο καλούπι του ευφυούς επιχειρηματία.

Στους δεύτερους ρόλους, οι Χρύσα Κλούβα, Μαρίνος Ταρνανάς, Δήμητρα Σταύρου, Δημήτρης Γαλανάκης, Ευγενία Κάρνου, Ρωξάνη Καρφή, Λεωνίδας Μπακάλης, Γιώργος Δημόπουλος, Στάθης Γεωργαντζής και Αλίκη Γεωργίου ανταποκρίνονται ικανοποιητικά ως σύνολο, παρότι παρουσιάζουν επιμέρους ερμηνευτικές αδυναμίες. Από τους νεότερους ξεχωρίζουν ο Δημήτρης Γαλανάκης ως νεαρός Στράτος Διονυσίου και η Δήμητρα Σταύρου ως Ελένη, δεξί χέρι και μόνιμη γραμματέας του Στράτου.

Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου αναδεικνύεται νικητής, φέρνοντας εις πέρας το δύσκολο εγχείρημα της εναρμόνισης του κειμένου και της μουσικής σε μια ενιαία ροή με αναβλύζουσα συγκινησιακή φόρτιση που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή. Παράλληλα, καταφέρνει να ταυτίσει τον Γιάννη Τσορτέκη με τους Άγγελο, Στέλιο και Διαμαντή Διονυσίου που χαρίζουν τη φωνή τους στα τραγούδια του πατέρα τους, στη μοναδική πολυσυλλεκτική οντότητα του Στράτου Διονυσίου. Φυσικά, η παρουσία των τριών γιων του Διονυσίου επί σκηνής προσδίδει μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα στην παράσταση, καθώς συμμετέχουν, μέσω της συνθήκης της παράστασης, στην ιστορία της ίδιας τους της ζωής.

Σύνοψη

---

Η παράσταση που συνυπογράφουν ο Κωνσταντίνος Σαμαράς και ο Βασίλης Μαυρογεωργίου έρχεται να αποτίσει φόρο τιμής στον μύθο του ελληνικού πενταγράμμου, ο οποίος παίρνει σάρκα και οστά μέσα από την αυθεντικότητα της ερμηνείας του Γιάννη Τσορτέκη, σε ένα άρτιο καλλιτεχνικά αποτέλεσμα.

Πηγή φωτογραφιών: more.com

---

Πληροφορίες παράστασης: «Τα πήρες όλα κι έφυγες» του Κωνσταντίνου Σαμαρά, σε σκηνοθεσία Βασίλη Μαυρογεωργίου στο Θέατρο Παλλάς

---