---

Με πυξίδα την τρυφερή και θαρραλέα της ψυχή η Μπουμπού μάς παραδίδει ένα εγχειρίδιο αντιμετώπισης της ζωής. Ο Δημήτρης Μητσοτάκης, ακολουθώντας μια ενδιαφέρουσα δραματουργική πορεία, δημιουργεί έναν περιεκτικό μονόλογο εμποτισμένο με ουσιώδες συναίσθημα. Με αφορμή το ράψιμο του νυφικού της εγγονής της, η Μπουμπού μας διηγείται τη διαδρομή της από τη γέννηση της μέχρι το σήμερα. Η ηρωίδα ανοίγει το λεύκωμα της ύπαρξής της, ανακαλώντας τον χλευασμό, την περιθωριοποίηση και την κακοποίηση πού έχει δεχτεί, καθώς και τις ευτυχισμένες στιγμές της ζωής της, την τρυφερότητα του έρωτα, την αγάπη για το θέατρο και την παρηγοριά στο φαγητό. Σαν μια ηλιαχτίδα που ποτέ δεν χάνει τη λάμψη της, η επιμονή αυτής της γυναίκας έρχεται να αγκαλιάσει τις πληγές του καθενός μας.

Αναλογιζόμενος τη γλυκόπικρη υφή της γραφής του Δημήτρη Μητσοτάκη, ο Κωνσταντίνος Πασσάς κατορθώνει να αποδώσει με ζωντάνια τις συναισθηματικές διακυμάνσεις. Με κεντρικό άξονα της ανάγνωσής του την ευαισθησία και την ανθρωπιά, ο σκηνοθέτης μάς παραδίδει ατόφια τη συγκίνηση του έργου, εστιάζοντας στα εκφραστικά μέσα της Δήμητρας Κολλά και ντύνοντάς το με το κατάλληλο, κάθε φορά, ηχητικό περιβάλλον. Παράλληλα, η σκηνογραφική ιδέα, την οποία επιμελείται ο ίδιος, έρχεται να συμπληρώσει την όμορφη εικόνα της παράστασης προσδίδοντας μια λαϊκή νοσταλγία, που ταξιδεύει το μάτι σε κάτι οικείο που μας φέρνει σε επαφή με τις ρίζες μας.

Η Δήμητρα Κολλά, με βλέμμα διαπεραστικό, στέκεται διαυγής πάνω στη σκηνή, παραδομένη στη δίνη των αισθημάτων που κατακλύζουν το μυαλό και την καρδιά αυτής της γυναίκας, καθώς μας διηγείται την ιστορία της. Μεγάλο ατού της ερμηνείας της η συνεχής επαφή που διατηρεί με το κοινό, καθώς και ο αγνός, παιδικός ενθουσιασμός που ενσωματώνει στη φιγούρα που υποδύεται. Με ενέργεια και εσωτερική δύναμη, η Δήμητρα Κολλά επιτυγχάνει έναν σκηνικό άθλο, δίνοντας μια πολυεπίπεδη υπόσταση στην Μπουμπού και ζεσταίνοντας την καρδιά μας.

Συμπέρασμα

---

Η βαθιά ανθρώπινη ερμηνεία της Δήμητρας Κολλά και η τρυφερότητα της σκηνοθετικής προσέγγισης του Κωνσταντίνου Πασσά συνθέτουν μια παράσταση-καθρέφτη των ενδόμυχων τραυμάτων μας, που υπενθυμίζει πόσο σημαντικές είναι οι μικρές καθημερινές νίκες που μας κρατούν όρθιους.

---

Πληροφορίες παράστασης: «Μπουμπού» του Δημήτρη Μητσοτάκη, σε διασκευή Κωνσταντίνου Πασσά και Δήμητρας Κολλά και σκηνοθεσία του πρώτου στο Θέατρο Εν Αθήναις

---