---

Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καλαμάτας, θέλοντας να τιμήσει τα είκοσι χρόνια από το θάνατο του Δημήτρη Κεχαΐδη, επέλεξε να παρουσιάσει φέτος το καλοκαίρι την πολιτική κωμωδία «Δάφνες και Πικροδάφνες», που συνυπέγραψε μαζί με την Ελένη Χαβιαρά. Με εργαλείο τη σάτιρα, οι δύο συγγραφείς χτίζουν πάνω στην ελαστικότητα των πολιτικών ηθών μια ευχάριστη και διορατική κωμωδία, προσφέροντας στον θεατή την ευκαιρία να αναλογιστεί την διαχρονική υπεροχή του συμφέροντος του πολιτευτή μπροστά στην συλλογική βούληση. Πρόκειται για μια ηθογραφική αναζήτηση πάνω στην στασιμότητα της ελληνικής νοοτροπίας, που τροφοδοτείται από την συνεχή επιδίωξη της ευκολίας σε μια δύσβατη πραγματικότητα, η οποία απαιτεί σύνθετες λύσεις. Τέσσερις κομματάρχες της Αρκαδίας, όντες υπό την επήρεια του εκλογικού πυρετού, επιδίδονται σε μια ανατρεπτική παρτίδα πόκερ, όπου το μπαλάκι της εξουσίας αλλάζει χέρια συνεχώς. Εκβιασμοί, ραδιουργίες και αποκαλύψεις δίνουν και παίρνουν, σε ένα τραπέζι που τελικά θα αποβεί κερδοφόρο και για τους τέσσερις.

Οι τέσσερις ηθοποιοί, διαθέσιμοι στα ερεθίσματα του κειμένου και νοητικά παρόντες επί σκηνής, ανταποκρίνονται με κέφι και σαρκαστική διάθεση στο απαιτητικό εγχείρημα της κωμωδίας. Ο Γιώργος Ζιόβας ως Κώστας, ενσωματώνοντας την πίστη και την πειθαρχία στην ερμηνεία του, ενσαρκώνει έναν άνθρωπο που δεν αναλώνεται σε φλυαρίες, αλλά παρατηρεί προσεκτικά και χτυπά τον αντίπαλο την κατάλληλη στιγμή. Στον ρόλο του Τάσου, ο Θανάσης Βλαβιανός μεταμορφώνεται σε έναν επαρμένο πολιτικάντη με πλούσιες φιλοδοξίες, που αποζητά τόσο τον απεγκλωβισμό του από τα ασφυκτικά δεσμά της επαρχίας όσο και την επαγγελματική ανέλιξή του στα γραφεία του Καραμήτσου στην Αθήνα. Ο Φίλιππος Σοφιανός, φορώντας άλλοτε το προσωπείο της κολακείας και της ικεσίας και άλλοτε εκείνο της αλαζονείας και της δύναμης, δημιουργεί ένα χαρακτήρα προσαρμοστικό και έτοιμο να θυσιάσει οποιαδήποτε πολιτική πεποίθηση στο βωμό της δόξας και του χρήματος. Ο Γιάννης Τσουρουνάκης, στον ρόλο του Αλέκου, μετατρέπεται σε έναν άνθρωπο που διατηρεί ακόμα μια χαριτωμένη αφέλεια και αθωότητα όσον αφορά τα πολιτικά τρικ, παραμένοντας αφοσιωμένος στον Κώστα και την εκλογή του Στρατηγού.

Ο σκηνοθετικός φακός του Μάνου Καρατζογιάννη, εστιάζοντας στη σπιρτάδα και τις ανατροπές του κειμένου, δημιουργεί μια εύρυθμη παράσταση με έντονη ρεαλιστική χροιά. Ταυτόχρονα, υπογραμμίζει το αίσθημα μιας υποδόριας απειλής που παραμονεύει σε κάποια σκοτεινή γωνία του μυαλού, ψιθυρίζοντας ότι η διαπλοκή και η ατιμωρησία θα παραμένουν στους κόλπους της εξουσίας, όσο μένουμε αμέτοχοι. Στη ρεαλιστική απόδοση των γεγονότων συμβάλλουν τόσο τα λιτά σκηνικά της Ναταλίας Αστυπαλίτη όσο και τα κοστούμια της Βασιλικής Σύρμα, τα οποία αναδεικνύουν τις λαϊκές αποχρώσεις του έργου.

Συμπέρασμα

---

Ο γρήγορος ρυθμός της σκηνοθεσίας του Μάνου Καρατζογιάννη, σε συνδυασμό με τις ζωντανές ερμηνείες των τεσσάρων πρωταγωνιστών, συντελεί στη δημιουργία μιας ευχάριστης κωμωδίας με βαθιά κοινωνικοπολιτική διάσταση.

Την παράσταση παρακολουθήσαμε στο Δημοτικό Θέατρο Άλσους Ηλιούπολης «Δημήτρης Κιντής» στις 17 Ιουλίου.

Πηγή φωτογραφιών: ticketservices.gr

---

Πληροφορίες παράστασης: Η παράσταση «Δάφνες και Πικροδάφνες» του Δημήτρη Κεχαΐδη, σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη, θα περιοδεύσει το φετινό καλοκαίρι σε επιλεγμένες πόλεις της Ελλάδας

---